کاشکی می آمدی...        

                تا نگاهم در نگاهت گم شود ...                                   

                                               تا دلم از التهاب خالی شود                                                 

کاشکی می آمدی...

               تاصدایت آرزوی خسته ام بیدار کند

                                                تا سراج نورتو این هستی تاریک را روشن کند

               تو کجایی،ای افق، ای منتها

                                                من غمینم منتظر در آرزوی روی تو

کاشکی می آمدی...

               تا سپیده در حضورت از ظهور خامش شود

                                               تا حنای نور در پرتو رنگ خوشت بی رنگ شود

کاشکی می آمدی...

              تا به مژگان هر چه در راهت بود جارو کنم

                                               تا به قدس جویبارت،

                                                             این دل بشکسته ام را

                                                                                پاکسازی کنم

              آه باید درکنار انتظارت بینشی

                                               تا که از مُلک و مَلک بالا روم